Wanneer treedt er gehoorbeschadiging op?

Onder lawaai verstaan we ongewenst of schadelijk geluid. De twee voornaamste maatstaven van lawaai zijn frequentie, gemeten in Hertz (Hz), en intensiteit, gemeten in decibel (dB). Het menselijk gehoor reageert op frequenties van tussen de 20 Hz en 20 000 Hz. Bij lage frequenties horen we een bastoon en bij hoge frequenties een hoge toon.

De toonhoogte is dus de geluidsfrequentie die wij ervaren.

De stemvork-A, rechts van de middelste C op de piano, is 440 Hz. Geluid lager dan 20 Hz (infrageluid) en hoger dan 20 000 Hz (ultrageluid) kan niet worden waargenomen maar wel degelijk een onaangenaam en schadelijk effect hebben. Geluidsintensiteit, of geluidssterkte, wordt gemeten in decibel (dB), op een logaritmische schaal. Om rekening te houden met de frequentiege-voeligheid van het menselijk oor worden geluidsintensiteitswaarden op de werkplek over het algemeen uitgedrukt in dB(A), waarbij 0 dB(A) de gehoordrempel is. De pijngrens ligt op ongeveer 140 dB(A).

Een aantal typische geluidsniveaus zijn:
* normaal gesprek: 60 dB(A)
* basisschoolklas: 74 dB(A)
* druk wegverkeer: 85 dB(A)
* pneumatische boor: 100 dB(A)
* opstijgend straalvliegtuig op 100 meter: 130 dB(A)